Pielgrzymka do Ostrej Bramy

W dniach 19 – 21 kwietnia 2013 r. została zorganizowana, na prośbę parafian, pielgrzymka autokarowa na Litwę do Sanktuarium Matki Bożej Miłosierdzia w Ostrej Bramie.
Po rezerwacji miejsc noclegowych, przewodnika i autokaru zamiar zorganizowania pielgrzymki został ogłoszony końcem lutego w ramach ogłoszeń parafialnych. Udało się dość szybko zebrać wystarczającą liczbę chętnych.
Wyjazd nastąpił o godz. 0.10 19 IV. W czasie podróży przez Polskę realizowaliśmy zaplanowany wcześniej plan pielgrzymki. W godzinach przedpołudniowych cała pielgrzymka przybyła do sanktuarium maryjnego w Gietrzwałdzie, gdzie została odprawiona Msza św. przed łaskami słynącym obrazem Matki Bożej Gietrzwałdzkiej. Cała grupa udała się po Mszy św. na miejsce przed świątynią, gdzie Matka Boża objawiała się Justynie Szafryńskiej i Barbarze Samulowskiej prawie 180 razy od 27 VI do 16 IX 1877 r.
Następnie wszyscy udali się do Pani Ziemi Warmińskiej czyli do sanktuarium maryjnego położnego w Świętej Lipce. Po nawiedzeniu tego miejsca udaliśmy się na granice państwa.
Po przekroczeniu granicy polsko-litewskiej ok. godz. 18.00 udaliśmy się do na nocleg do Szumska koło Wilna.
Następny dzień (20 IV) został przeznaczony na zwiedzanie Wilna.
Pierwsza wzmianka o Wilnie pojawiła się w liście Giedymina z 26 V 1326 r. do papieża Jana XXII. Rok ten uznano za datę powstania miasta. Wilno jest ślicznym miastem pełnym zabytków, kościołów i innych ciekawych miejsc. Można powiedzieć, że jest ,,Rzymem Wschodniej Europy”.
Wizytę w Wilnie rozpoczęliśmy od cmentarza na Rossie. Sławna nekropolia na Rossie została założona w 1801 r. i pochowano na nim tuż po poświeceniu cmentarza, zasłużonego burmistrza Wilna, Jana Mullera. Spoczywają tu zasłużeni dla Miasta profesorowie Uniwersytetu Wileńskiego, poeci, działacze polityczni, aktorzy, duchowni, żołnierze polscy polegli w latach 1919, 1920, 1939, 1944. Na wprost od wejścia na cmentarz znajduje się wspaniały pomnik matki Józefa Piłsudskiego w którym też zostało złożone jego Serce. Jest to pomnik Matki i Serca Syna.
Następnie cała grupa udała się do kościoła pw. śś. Piotra i Pawła. Po krótkim przejeździe przez Wilno wszyscy przyszli w pielgrzymce do Sanktuarium Matki Bożej Miłosierdzia w Ostrej Bramie.
Sanktuarium to było znane już od XVI w. Wizerunek Matki Bożej tam zawieszony z biegiem czasu uległ zniszczeniu pod wpływem niekorzystnych warunków atmosferycznych. Zastąpiono go nowym i ten zasłynął łaskami i został ukoronowany w 1927 r. Do dnia dzisiejszego jest miejsce licznych pielgrzymek. Przed ostrobramskim wizerunkiem odprawiłem w intencji uczestników pielgrzymki i ich rodzin Mszę św.
Po Mszy św. udaliśmy się do katedry wileńskiej pw. św. Stanisława Biskupa. Po drodze wszyscy nawiedzili kościół pw.św. Anny, św. Franciszka i Bernardyna. Nie ominęliśmy też prawosławnej cerkwi św. Trójcy i pobliskiej cerkwi św. Mikołaja.
W katedrze wszyscy nawiedzili kaplice w której spoczywają doczesne szczątki św. Kazimierza.
Następnie wszyscy podążyli do kościoła uniwersyteckiego św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty. Przeszliśmy też przez kilka dziedzińców Uniwersytetu Wileńskiego założonego przez króla Stefana Batorego.
Każdy z uczestników pielgrzymki miał okazje pomodlić się przed obrazem Miłosierdzia Bożego, namalowanym na prośbę św. Siostry Faustyny, przez z jednego z malarzy wileńskich umieszczonego dawniej w kościele pw. Ducha św. a teraz w sąsiadującej w niej kaplicy.
Na koniec naszej wizyty w Wilnie odwiedziliśmy wzgórze Trzech Krzyży, będące świadkiem męczeństwa 7 zakonników franciszkańskich w XIV w.
Ostatni dzień pielgrzymki rozpoczęliśmy od Mszy św. w kościele podominikańskim w Szumsku.
Następnie pojechaliśmy do Trok, gdzie znajduje się obronny zamek na wyspie, który był miejscem zamieszkania Wielkiego Księcia Witolda. Był świadkiem wielu doniosłych zdarzeń w historii Polski i Litwy.
Cała pielgrzymka zakończyła się w Druskiennikach nad Niemnem. Przed II wojną był to słynny kurort w którego w latach 1924-31 przyjeżdżał Józef Piłsudski. Zwane też były Nadniemieńska Krynicą. Druskienniki liczą obecnie około 24 tys. mieszkańców, leżą w regionie Dżukija w południowo-wschodniej Litwie. Miejsce to wyróżnia się przepięknym położeniem, tuż nad wysokim brzegiem Niemna. Druskienniki charakteryzują się umiarkowanym łagodnym klimatem. Sprawiają to otaczające lasy i Niemen, które chronią miasto przed zimnymi północnymi i wschodnimi wiatrami.
Podróż powrotna do Polski przebiegła bardzo spokojnie. Wszyscy wrócili do Nagoszyna na po północy 21 IV. Ks. Kazimierz Talarek